giovedì 7 dicembre 2017

De Aris diei natalis celebratione

Hodie dies natalis Aris a nobis magna cum laetitiae celebratur, igitur de illius clari viri memoriae commemorare volo.
Cum pauci de nostri originem suam  veram cognovere gloriari possint, traditum est, eum mystica initia habere.
Nam rumor est eum ab Iove
originem directe trahere!
Extremus prosperus eventus suus ex novitate quae ad administrationem pertinet constat.
Notabilis est, Aris pauca cum auxilia sortes scholasticus libellus, qui modo ingenii sui nunc regit, servare potuisse.

Aris sedulus discipulus historicusque fuit, is laetitia totos comites suos affecit, enim amici sui hodie gratia ei agunt et eius diem natalem simul celebrant.

venerdì 20 ottobre 2017

Quid de schola nostra fiet?

 Quid de schola nostra fiet?

Duos ferme annos de novo genere disciplinae multa emendate sunt.
Istae rerum commutationes praecipue et discipulos et magistres scholarum Ticinensium secum in eandem calamitātem traxerunt.
 Diu disceptātum est num hac emendationem concessam esse deberem, in primis tractabant hae disputationes de angustis rebus duabus, id est: "de civili cultu"
ac de scholastica correctione "Schola perventura" nomine.
Plurimis cum magistribus de proposito quod postremo detuli locutus sum, sed ob earum responsa miratus sum.
Nam nullus ex iis istam emendationem idoneam ad condicionem istitutionis servandum putabant, igitur nulla interposita mora investigare coepi. 
Vere  pauca exquisita  ad reperti amentiam insipietiamque animadvertendum satis sunt.
Quod eodem modo absurdum est, ex collegii historiae magistrorum de civili cultu opinione et exitu suffragii adverso constat.
Enim obstabant magistrorum eius materiae mutationi calamitosae, qui    doctrinam civilis cultus in proprium argomentum trasformationem  afferebat!
Qua de causa concesserunt cives 
optionem, quae iam a peritis disciplinae per validas argumentationes dissuasa erat? Vere nescio.
Tamquam id satis non sit, talis sumpti minuendi intolerabiles facti sunt, ut primarias necessitates ab iis incisae sunt...
Prae recentibus factis, quaeramus: "quid de schola nostra fiet?"

giovedì 12 ottobre 2017

De Circuli Brignonensi fabula

De Circuli Brignonensi fabula 

Traditum est, istam formam a manus ereditae prodigis factam esse.
Nam diuturnae permanserunt magistri nostri mathematicae artium res gestae, quae a rerum scriptoribus Alexander ac Andros mentionem factae sunt.
Ut ei narrant in operibus eorum clarissimis, cum puerilis intitutionis aetate adulescens Brignonensi sine circino circulum describere deberet, probe iussis paruit.
Enim delineavit is, magno cum ingenio sollertiaque circulum optimum, et opus perfectum et absolutum fecit.
Animadvertendum est adhuc illam peritiam damna tomporis passa esse, atque ea a nobis cotidie observata esse potest. Omni die solitat nam hoc prodigium renasci, magnam admirationem classis nostra efficiens.

venerdì 6 ottobre 2017

De Faziorum hostimento

De Faziorum hostimento

Mox Emanuella ei succedit.
Haec sacerdos rerum Faziorum potita, magna cum virtute per prima cruenta proelia prematura 
discriminaque eius gentes duxit.  Talis strenue ea oppugnavit, ut a civibus dictator perpetuus facta erit.
Invite novum consiliarium deligere debens, Emanuella statuit Camillum, vir callidus et versutus,id munus gessisse. Faziorum religiones e memoria non effluxerant, nam non solum in fide ii manserunt sed etiam opinionem Fazii servaverunt. Numerus sedecim tertiusque sacri deo Fazio proxime sunt.
Pauci discipuli ex veta classe domi manserunt, enim multii alii ex patria migraverunt gentem Danaorum condituri. Oportet eorum nomina mentionem facere, ut illorum memoria conservent.
Pietate animoque insignes fuerunt:
Alexander, prudens discipulus, qui rogationem auxilio soci sui assidue evitavit; Aris, clarus historicus, qui scholasticus libellus modo ingenii sui nunc
regit; Moyses, validus mercennarius, qui ob facultatem voces imitandi acceptus est; Franciscus, placidus comes, qui propter perpetuua benevolentiam suam
carus fuit; AlexandraCarlotta Nicolaeque, trias inseparabilis, qui ob magnam amicitiam separari non potest; Elisa, sagax puella, qui animi alacritate mentis fervoreque eminuit; Vanessa Dalilaque, copula coniunctissima, qui probitate simplicitateque nobilis fuit;
Gaia Martinaque, assuetae geminae, qui semper hilarae serenaeque fuerunt; Caterina Iuliaque, qui concordia conspirationeque corpus unicus videntur; Martina, firma ambitiosaque puella, qui ob animum suum pugnacem, curator scholasticae emissionis facta est.
Denique Chiara etiamsi  conspicit, cum magnum benignumque animum et dulcitudinem instructa sit, autem puto eam ostendere excellentiam pugnacitatemque Faziorum gentis totius. 
                                                                                                                Da:  "Le memorie dei Fazi"

lunedì 19 giugno 2017

De Pradae secretis (aestiva excursio)


 

In arcano inexplorato luco, qui ab domo nostro ad ignotos fines pertinet, specie mirabilis sed cultorum egens viculus "Prada" appellatur est.
vere is pagus anno MCMLIII ab Urbe condita a vicinae urbis civibus aedificatus est, ut eorum civitas ex peste effugere posset. nam, nisi ii cives migravissent, earum communitas tota  periculo  defuncta non esset ob morbi immanitatem.
hodie ad Prada cum avia, sorore consobrinaque mea contendi, sed fascinationem loci antiquitatis plane probare non potuimus, quod silva, quae domos occupabat, nuper a industriis sedulisque manibus caesa est.
qaumquam hae res gestae exiguam partem Pradae pulchritudinis subduxerunt, cum ruderes virentibus spoliaverint, isti discrimini ignosco quod id factum est ut integritas loci aetatem ferre possit.
Igitur puto, a nobis gratiam lignatoribus actam esse debere.
iter quod ad vicum ducit, impervium est, sed mirabiles visiones regionis  ex alto loco praebet.

tamen, cum semita grata sit, secundum iter nemini cucurrimus et propter hunc rem, a tristitia affecti sumus.nam me piget homines paucos Pradam videre, quoniam is vicus invitamentum nostrae regionis est.
gratia avo nostro etiam agere debemus, quod is a misericordia affecto, cum curro ab Prada ad domus nos comitatus est. prima dies nostrae vacationis amabilem experientiam nobis praebuit... avi mei mihi docuerunt diem nostram carpta esse debere, et hodie eorum praeceptum secutus sumus.

 Una piacevole escursione estiva a Prada, una perla nascosta del Ticino :)

 

 

venerdì 17 marzo 2017

Roma prima sit, sed Helvetii secundi sunt!

Roma prima sit, sed Helvetii secundi sunt!
Nuper Nero Romae rerum potitus est, et cum de acta publica sua audivissem, a perturbatione affectus sum. nam erant, ex decretis suis, aliquot sententiae quae ob earum amentiam valde me praeoccupabant. hac sententiae de variis propositis tractabant, sed illae de praescriptionibus migrationeque disputantes praecipue me movebant. cum Helvetii periculosi esse possint, enodatio a Nerone imposita immodica est, quod omnes Helvetii bellicosi non sunt. Nero constituit ut murus secundum limes aedificarem Urbem contra Helvetios protecturus. hoc repertum insanum est quod, si is illum murum aedificarem, multis pecuniis ei opus essent et ut eae comparet, populum a muneribus, disciplinis, salariis emeritisque excludere deberet. oratione proxima sua Nero identidem declaravit:
"Hinc Roma prima solum erit! hinc Roma prima solum erit!". Igitur volunt Helvetii secundi esse.
Da Eutropio: "Breviarium ab Urbe condita"

martedì 14 marzo 2017

Ab arcano hoste Fazii minantur


Ab arcano hoste Fazii minantur

Olim Fazii, qui in domibus oppidi earum placide quiescebant, magnum tumultum audiverunt. ii, quid facere nescientes, consilium habuerunt. Denique, puellae Elisae* consilio, statuerunt, ut Moysen (strenuus miles) ut condiciones urbem extra inspiceret mitterent.
eius missio brevissima fuit, enim, post paucae horae sexagesima partes, is rediit.
Moyses superbus, magno cum gaudio praedam suam populo ostendens, a civibus acclamatus est.
tandem Fazii talis fragoris causam inveniverant, sed eius novus color ruber erat, igitur eam "Kawasaki" nominaverunt.

*Eilsa, callida puella, quae in Helvetiorum finibus in MMDCCLIII
  anno ab Urbe condita nata est, ob calliditatem suam praestitit.

Da Tito Livio, "Ab Urbe (Faziorum) condita"

From Tito Livio,"Ab Urbe (Faziorum) condita"

venerdì 10 marzo 2017

Cesaris de bello Fazico

"Cesaris de bello Fazico"

Fazii multum ab hac consuetudine differunt. Nam neque Druides habent, qui rebus divinis praesint, sed sacerdotem unam, Vanessa nomine, quae incantamentis suis nationem protegit habent.
inopinatae creaturae, "Lonfi" nomine, a Fazii diliguntur. cives deus Fazius solus colunt et talis eius cultores fuerunt, ut nomen eorum nationis Fazium dixissent.
ex civibus homines tres excellunt: Aris, doctus historicus qui etiam ob patientiam suam insignis est; Moyses, strenuus bellator et mirorum animalium venator, qui propter peritiam suam nobilis est; Alexander, pius fidelis, qui ob pietatem suam mirabilis est.
Fazii pacem malunt, sed cum hostem petere debent, implacabiles sunt.

Da Caio Giulio Cesare, un passo che descrive il popolo dei Fazi, abitanti delle zone lacustri di Lugano.

mercoledì 8 marzo 2017

Filippi de Aris dignitate epistula

"Filippi de Aris dignitate epistula"

 Non solum diu de claro poeta, cuius nomen solum cognosco audivi, sed etiam epigramma sua legi. cum ea scripta magno cum curiositate legissem, stultitiam amentiamque suam vidi. Re vera in Aris chartula, tanti errores erant ut totum libellum horrendus facerent. Cur libelli possessor Ari potestatem concedit, ut is in libello suo scribere possit? vere nescio. Igitur nisi Aris eas chartulas scriberet, tota libelli societas feliciter proveniret. Praeterea amicus meus, qui Germanus Mosconensi *1 vocari, mihi dixit, ut Aris hilarae naturae semper recordari debeam. historiam Aris vitae ignoro, sed condicionem suam intellego quod in chartulis suis, si grammaticam neglegimus, res quod restat, minime iucunda est. Denique spero ut Aris proximae chartulae suae verba rebus adaptet... si is vitam suam servare vult!

                                                                                                                                                                Nerone
                                                                                               
*1)  Germanus Mosconensi, clarus historicus, qui in MMDCCLIII anno ab Urbe condita in Italia vixit, ob blasphemias suas nobilis fuit.