venerdì 20 ottobre 2017

Quid de schola nostra fiet?

 Quid de schola nostra fiet?

Duos ferme annos de novo genere disciplinae multa emendate sunt.
Istae rerum commutationes praecipue et discipulos et magistres scholarum Ticinensium secum in eandem calamitātem traxerunt.
 Diu disceptātum est num hac emendationem concessam esse deberem, in primis tractabant hae disputationes de angustis rebus duabus, id est: "de civili cultu"
ac de scholastica correctione "Schola perventura" nomine.
Plurimis cum magistribus de proposito quod postremo detuli locutus sum, sed ob earum responsa miratus sum.
Nam nullus ex iis istam emendationem idoneam ad condicionem istitutionis servandum putabant, igitur nulla interposita mora investigare coepi. 
Vere  pauca exquisita  ad reperti amentiam insipietiamque animadvertendum satis sunt.
Quod eodem modo absurdum est, ex collegii historiae magistrorum de civili cultu opinione et exitu suffragii adverso constat.
Enim obstabant magistrorum eius materiae mutationi calamitosae, qui    doctrinam civilis cultus in proprium argomentum trasformationem  afferebat!
Qua de causa concesserunt cives 
optionem, quae iam a peritis disciplinae per validas argumentationes dissuasa erat? Vere nescio.
Tamquam id satis non sit, talis sumpti minuendi intolerabiles facti sunt, ut primarias necessitates ab iis incisae sunt...
Prae recentibus factis, quaeramus: "quid de schola nostra fiet?"

giovedì 12 ottobre 2017

De Circuli Brignonensi fabula

De Circuli Brignonensi fabula 

Traditum est, istam formam a manus ereditae prodigis factam esse.
Nam diuturnae permanserunt magistri nostri mathematicae artium res gestae, quae a rerum scriptoribus Alexander ac Andros mentionem factae sunt.
Ut ei narrant in operibus eorum clarissimis, cum puerilis intitutionis aetate adulescens Brignonensi sine circino circulum describere deberet, probe iussis paruit.
Enim delineavit is, magno cum ingenio sollertiaque circulum optimum, et opus perfectum et absolutum fecit.
Animadvertendum est adhuc illam peritiam damna tomporis passa esse, atque ea a nobis cotidie observata esse potest. Omni die solitat nam hoc prodigium renasci, magnam admirationem classis nostra efficiens.

venerdì 6 ottobre 2017

De Faziorum hostimento

De Faziorum hostimento

Mox Emanuella ei succedit.
Haec sacerdos rerum Faziorum potita, magna cum virtute per prima cruenta proelia prematura 
discriminaque eius gentes duxit.  Talis strenue ea oppugnavit, ut a civibus dictator perpetuus facta erit.
Invite novum consiliarium deligere debens, Emanuella statuit Camillum, vir callidus et versutus,id munus gessisse. Faziorum religiones e memoria non effluxerant, nam non solum in fide ii manserunt sed etiam opinionem Fazii servaverunt. Numerus sedecim tertiusque sacri deo Fazio proxime sunt.
Pauci discipuli ex veta classe domi manserunt, enim multii alii ex patria migraverunt gentem Danaorum condituri. Oportet eorum nomina mentionem facere, ut illorum memoria conservent.
Pietate animoque insignes fuerunt:
Alexander, prudens discipulus, qui rogationem auxilio soci sui assidue evitavit; Aris, clarus historicus, qui scholasticus libellus modo ingenii sui nunc
regit; Moyses, validus mercennarius, qui ob facultatem voces imitandi acceptus est; Franciscus, placidus comes, qui propter perpetuua benevolentiam suam
carus fuit; AlexandraCarlotta Nicolaeque, trias inseparabilis, qui ob magnam amicitiam separari non potest; Elisa, sagax puella, qui animi alacritate mentis fervoreque eminuit; Vanessa Dalilaque, copula coniunctissima, qui probitate simplicitateque nobilis fuit;
Gaia Martinaque, assuetae geminae, qui semper hilarae serenaeque fuerunt; Caterina Iuliaque, qui concordia conspirationeque corpus unicus videntur; Martina, firma ambitiosaque puella, qui ob animum suum pugnacem, curator scholasticae emissionis facta est.
Denique Chiara etiamsi  conspicit, cum magnum benignumque animum et dulcitudinem instructa sit, autem puto eam ostendere excellentiam pugnacitatemque Faziorum gentis totius. 
                                                                                                                Da:  "Le memorie dei Fazi"